In a far land away, op een mooie winterse avond in Hoofddorp rond een uur of half acht. Kwam er een klant bij de bar en gaf de medewerker die hij vaag kon zien (gebukt om in de kastjes te kijken naar bijvul) zijn eten en drinken die hij graag wilde hebben.
De medewerker achter de bar schrok zich een hoedje en lachte het af en noemde de etenswaren op om zeker te weten dat hij de goede spullen ging pakken.
Na het pakken en scannen van de producten noemde het persoon achter de bar het totale bedrag op, met als gevolg dat de klant op een non-verbale manier het duidelijk maakt dat hij het eigenlijk te veel vindt om voor te betalen maar er niks over wil zeggen en zegt “Ik wil graag met cash betalen”.
De persoon achter de bar wijst de klant op het bordje voor hem die zegt “Wij accepteren geen contant geld. / We don’t accept cash”.
De klant toont op een verbale manier dat hij het er niet mee eens is en vraagt op een agressieve manier aan de persoon achter de bar “Hoezo mag ik niet met contant geld betalen?!”.
Waar de persoon achter de bar op antwoord “Mijn excuses voor het ongemak, maar ik mag geen contant geld aannemen van mijn baas en als u het daar niet mee eens bent kunt u naar mijn manager beneden terecht, want er staat nog een rij achter u”.
Er is gekozen om mijn conflict na te spelen.
Ik heb de persoon die mij heeeft gespeedl meegegeven dat hij zich netjes en rustig moet gedragen en de persoon dat in mijn conflic voorkwam aangegeven op een non-verbale manier te tonen dat hij niet eens is met de hoge kosten en verbale manier laat weten dat hij het er niet mee eens is dat hij niet met contant geld kan betalen.
Ik heb enorm genoten om de rol van de klant te mogen spelen, geniaal.
In de gekozen situatie (die van mij is) kwamen de dominante en defensieve conflicthanteringsstijl. Je zag bijvoorbeeld dat de dominante conflict stijl erg naar voren kwam bij de klant op het punt waar hij met contant geld wou betalen maar niet mocht kon en naar beneden werd verwezen als hij er verder over wou hebben. En de conflict vermijdende stijl kwam bij mij naar voren door het te proberen op te lossen op een rustige toon en dat ik er zelf helaas niks aan kan doen voor hem.
Mevrouw wil niet reparatie laten doen door persoon met zwarte huidskleur want hij is dom en wil alleen door Aziatische mensen worden geholpen want die zijn slim
Ja ik kan mij wel voorstellen dat de conflict eigenaar in dit conflict als compromis sluiter gehandeld heeft, in het dagelijks leven handelt hij ook best wel naar deze standaarden dit kun je zien in het project van vorig jaar door de mensen te managen, wat en hoe zij hebben gedaan en conflicten te de-escaleren. Daarnaast had hij de taak op zich genomen om als scrummaster ze te helpen of taken over te nemen waar anderen moeite mee hadden of in situaties waar mensen niet wilden werken een COMPROMIS sluiten om zo toch voortgang te zien.
Als resultaat uit de 123test.com is gekomen dat ik neig naar Compromis sluiten (Middelmatig belang van eigen en ander) of samenwerken met andere (Hoog eigen en ander belang).
Hier kan ik mezelf best in terug vinden, ik probeer vaak door middel van samenwerken/bespreken van de situatie op een oplossing te komen en dit kan ook leiden tot een compromis waar beide vaak van de winst kunnen proeven en van verlies te leiden.
In mijn conflict beschreven in Opdracht 1 zie je mijn resultaat van de test niet echt terug ik probeer hier meer om het conflict te de-escaleren/ over zetten naar mijn manager omdat er nog een rij achter deze man staat en ik er eigenlijk geen zin in had op dat moment om mee te handelen.
Persoonlijk zou ik anders hebben willen handelen in die situatie maar het is me ook zo aangeleerd om dit soort “zinloze” conflicten te vermijden of door te zetten naar de manager waar hij eigenlijk voor is/ voor betaald wordt.
In een eerder vergelijkbaar conflict heb ik met de klant een compromis gesloten dat ik dan het contante geld zou aannemen en zelf het bedrag pinnen waar ik dan zelf een euro winst aan heb gehad en de klant toch zijn eten en drinken heeft gekregen.